सन्चयनै भेटेपछि एउटा गजल चोरिहालेँ
आफ्नै जस्तो पारिकन कागचमा कोरिहालेँ ।
'उनकै कसम उनकै लागि सिसामाथि नाची आएँ
भोकाएकी बघिनीलाई झुक्याएर भागिहालेँ ।'
भावनाका तरेलीमा डुबेपछि उनीसामू
मनभित्रका गाँठ्ठी कुरा एकैपटक खोलिहालेँ ।
अस्तिमात्र देख्दा उनलाई को-हो को-हो लागेको थ्यो
आज मेरो जिन्दगी नै उपहार छ भनिहालेँ ।
उनकै नामका तस्बिर छन् मनका यी पत्रभित्र
पत्र पल्टाई 'तिम्रै लागि !' रगतले लेखिहालेँ ।
2 comments:
उनका लागि जति सकिन्छ गर्नुहोस्
जबसम्म थाक्नुहुन्न ।
अरे नवाब साब, आप्ने अच्छासा सेर मारा है.....
Post a Comment